Substantiv i bestemt form, entall.
Koinsidensen mellom hendelsene var bemerkelsesverdig.
Substantiv
Grunnform: koinsidens
Det var en koincidens mellom hendelsene.
Det var flere koincidenser mellom hendelsene.
Koinsidensen mellom hendelsene var bemerkelsesverdig.
Koinsidensene mellom hendelsene var bemerkelsesverdige.